Gönül Yarası



Gönül Yarası'nın en güzel sahnesidir benim için. Dünya'yı bir türkü bara götürür Nazım ve orada Aynur'un muhteşem sesiyle mest olur Dünya. Gözyaşlarını tutamaz şarkıyı dinlerken. Nazım, Kürtçe bilmediği halde şarkıya ağlayan Dünya'ya şaşırır; ama bu şarkıya ağlamak için Kürtçe bilmek mi gerekir? 



Benim Tatlı Kanaryam - My Sweet Canary



Benim Tatlı Kanaryam, rembetiko müziğin divası Roza Eskenazi'nin hayatını ve şarkılarını anlatan bir belgesel. Rembetiko müziğin ne olduğunu belgesel esnasında öğrenmem ve bu kadar yakınımdaki bu müzik türünü bu kadar geç anlamış olmam çok şaşırttı beni. Çadırımın Üstüne, Aman Doktor, İzmir'in Kavakları rembetiko müzik türünün şarkıları mesela. 
Filmin enterasan yanı Roza Eskenazi'nin peşine düşen yönetmenin yolculuğuna 3 sanatçıyı da dahil etmesi.  Yunan, Türk ve de bir İsrailli sanatçı ile Roza'nın izini sürmeye başlıyor yönetmen. Roza'nın müziğini etkileyen   üç kültürün de insanlarıyla ilerliyor film. Yönetmenin elinde Roza'nın müzik kayıtları olmasına rağmen bu yorumcuların rembetiko performanslarını da izliyoruz belgesel boyunca. İşte bu noktada ben bu performansların yönetmenin anlatmak istediğine çok büyük bir katkıda bulunduğunu düşündüm belgesel boyunca. Roza'nın pek çok şarkısının, bu 3 sanatçının ve diğer konuk sanatçıların canlı müzik performansları ile sunuluşu, paylaşılan ve ortak bir kültür olan çok sesli bu müziğin anlaşılırlığını arttırıyordu. Müzisyenleri ve yorumcuları dinledikçe, onları sahnede izledikçe  Roza'nın müziği daha güçlü bir anlatıma kavuşuyordu.


  

Müzikli Geri Dönüş

Film festivali sonrası büyük bir rehavete kapıldığımı itiraf etmeliyim. Benim için sinemasız ve biraz yoğun geçen bu süre zarfında çok az film izleyebildim ve bloguma da uzunca süre bir şey yazamadım. Bugün izlediğim bir belgesel, sonrasında beni sinema ve müzik ilişkisi üzerine düşünmeye teşvik etti. Merak ettiğim şey müzik performanslarının  filmin ve seyircinin üzerinde yarattığı etki. Beyazperdede birini şarkı söylerken görmek filmin gidişatı sırasında çok büyük bir yoğunluk yaratabiliyor. Soundtrack veya arka fon müziğinin çok çok ötesinde bir etki oluşturabiliyor filmlerdeki performanslar. Müzik ve görüntü birlik olarak anlatıyı çok güçlü kılıyor. Ne demek istediğimi sahneler üzerinden anlatarak daha rahat açıklayabileceğimi düşünüyorum. Bir de bu ay, filmlerdeki müzik performans sahnelerine ek olarak çok beğendiğim, adeta bir kısa film gibi oluşturulmuş müzik videoları üzerine de yazmak istiyorum. Görüntü sanatının müzikle kaynaşması üzerine bol bol kafa yoralım bu ay. Sizlerin de müzik performanslı sahnelerinizi ve çok beğendiğiniz video klipler  hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum. 

P.S: Bu ayki temamı belirlememi sağlayan, bana ilham veren belgesel film Documentarist İstanbul Belgesel Günleri'nde izlediğim "My Sweet Canary- Benim Tatlı Kanaryam".